Tigo na Antarktydzie

Streszczenie

Princess Elisabeth Station to stacja badawcza finansowana przez belgijski rząd na Antarktydzie. Miejsce to jest narażone na wiatry o prędkości do 300 km na godzinę. W połączeniu z faktem, że jest tam słonecznie tylko przez połowę roku i panują ekstremalne temperatury, stworzyło to bardzo trudne warunki dla obiektu, który miałby być w całości zasilany energią alternatywną. Architekci skontaktowali się z Tigo Energy, aby sprawdzić, czy będą w stanie rozwiązać ich obawy dotyczące zdalnego monitorowania i pomóc stacji działać tak płynnie, jak to tylko możliwe.

Rozwiązanie

Optymalizatory Tigo Energy umożliwiły badaczom przeglądanie warunków panujących na miejscu i powiadamianie ich o wszelkich problemach związanych z macierzą. Zostali natychmiast powiadomieni, gdy burza zdmuchnęła dwa panele z macierzy, co okazało się nieocenionym ostrzeżeniem, ponieważ naukowcy spakowali ze sobą dwa kolejne moduły słoneczne, gdy wrócili na miejsce latem. Utrzymanie stacji na poziomie zerowej emisji jest istotną częścią ochrony środowiska na Antarktydzie. Z pomocą optymalizatorów Tigo Energy, stacja ta produkuje czystą, inteligentną energię słoneczną już od ponad dwóch lat.

Kraina wiecznego słońca

Chociaż słońce nie świeci w tej części świata przez prawie 6 miesięcy w roku, panele słoneczne szybko nadrabiają zaległości, gdy nadejdzie lato. Rysunek 4 powyżej przedstawia produkcję energii przez moduły o północy 20 grudnia 2012 roku. Ponieważ system znajduje się tak daleko na południu, energia jest produkowana 24 godziny na dobę przez kilka miesięcy w okresie letnim.